շռշռուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃrʃruk]
վանկեր՝ շ(ը)ռ•շ(ը)•ռուկ
- միզելու պահանջ, մեզը վազելը
- (փխբ․) սաստիկ փափագ մի լավ՝ սիրուն բան ունենալու
Արտահայտություններ խմբագրել
- շռշռուկը բռնել, սաստիկ փափագել մի բանի, բերանի ջուրը գնալ՝ մի լավ բան տեսնելիս ◆ Միրգ ու քաղցրեղեն տեսնելիս երեխաների շռշռուկը բռնում է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։