շվել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•վել
շվել1
խմբագրել- Նիկոմեդիա՝ ծառի ճյուղի տերևները պոկոտել շիվը թողնել (բարակ ծայրից սեղմած ափի միջով սահեցնել)
Արտահայտություններ
խմբագրելշվել2
խմբագրել- Ակն՝ ուտելու ժամանակ ձայն հանել, շափ շուփ ուտել (կովերի մասին)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։