շվել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•վել
շվել1 խմբագրել
- Նիկոմեդիա՝ ծառի ճյուղի տերևները պոկոտել շիվը թողնել (բարակ ծայրից սեղմած ափի միջով սահեցնել)
Արտահայտություններ խմբագրել
շվել2 խմբագրել
- Ակն՝ ուտելու ժամանակ ձայն հանել, շափ շուփ ուտել (կովերի մասին)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։