շվոդ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃvɔd]
վանկեր՝ շ(ը)•վոդ
- Կարին, Սասուն՝ (սնոտ․) չար ոգի, որ ձմռանը ապրում է մարդկանց տներում, իսկ գարնանը գնում է հանդերը, չարաճճի է, բայց սատանայի նման չար չէ, մարդկանց փոքր տհաճություններ է պատճառում. նրան տանից դուրս անելու համար մարտի մեկին ավելով ծեծեում մաքորում էին տան պատերը ◆ Տանից հալածելու համար վերցնում են հին շորեր, մորթի և այլն և տան պատերին խփելով ասում են՝ «Շվոտը դուրս, Մարտը ներս»։ Սահակ Ամատունի ◆ Անոնք նախապաշարում մը ևս ունին. այն է թե Մելեմետին կիսայրյաց փայտերը իրենց տուները կը տանին ուրիշ նշանակության մը համար ալ, այսինքն այդ կիսայրյաց փայտերով շվոտը պիտի հալածեն իրենց տուներուն։ Համո Սահյան
- Մուշ՝ փետրվարի վերջին գիշերը
- Մուշ՝ փետրվար ամիսը
- Կեսարիա, Սվեդիա, Խարբերդ՝ (սնոտ․) Տյառնընդառաջի գիշերը հայտնվող ոգի
- Կաղապար:բրբռտ ալք, չոր ոգի
- Խարբերդ, Մուշ՝ իբրև անարագ ածական տրվում է այլանդակ դեմք ունեցող մարդկանց
- Սասուն՝ (սնոտ․) դև, չարք, որ ծառի բարձրություն ունի
- Մալաթիա՝ աներևույթ էակ, որն իբրև թե մարդկանց խաբելով հեռու տեղեր է տանում
- Սասուն՝ (փխբ․) բարձրահասակ, շատ բոյով
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։