շվռտել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃvrtɛl]
վանկեր՝ շ(ը)վ•ռ(ը)•տել
- Խարբերդ, Նիկոմեդիա՝ անկարգ կերպով բերանը մի բան գցել ու բերանից թափթփելով ուտել ◆ Ինք մինակ ցամաք հաց շվռտեց ու դեպի դուրս նետվելը՝ մեկ էղաց։ (Թլկատինցի)
- Եվդոկիա՝ խաղողի ողկույզի հատերը անկարգ կերպով պոկոտել, պռճկել
- Եվդոկիա՝ շորթեր, հափշտակել
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։