շտահ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃtɑh]
վանկեր՝ շ(ը)•տահ
- Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան՝ ախորժակ ◆ Շտահըտ հինչի՞ յա տամ։ Մարը ետ ա տեռնում, թա. Զումրուտ ղուշեն ծվան մինը ինի օտիմ, կլըվանամ։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրել- շտահը կապ լինել, ախորժակ չունենալ, ուտել չուզել
- շտահ ունենալ, ախորժակ ունենալ, սպասալիք՝ ակնկալություն ունենալ
- շտահ կա՝ փիլաֆ կա՝ շտահ չկա, մարդկանց ցանկություններն ու (դրանք իրականանալու) հնարավորությունները երբեք չեն համընկնում, երբ հնարավոր է որևէ բան ձեռք բերել՝ ցանկացածը չկա կամ հնարավորություն՝ միջոց չկա
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։