շտկվիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃtkvil]
վանկեր՝ շ(ը)տ•կ(ը)•վիլ
- Կարին, Արաբկիր՝ ուղղվել, ուղիղ դիրք ընդունել
- տեղից ելնել, վեր կենալ, նստել ◆ Տղեն հերսոտ, տղեն շտկվավ ու յափունջի փեշը որ նեն չը տարավ, ուստեքու բերները մնաց բաց։ Հժհք
- ուղղվել, երթալ, ուղղություն վերցնել դեպի ◆ Այդ անապատին մեջ մի ծուխ կբարձրանար, շտկվեցան այդ ծուխը գնացին։ Հժհք ◆ Աղջիկը մնաս բարով արեց ու հայդե շտկվան դեպի մեծ քուրոջ սինոռը։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։