Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ʃɾtʰət͡sʰˈnɛl]

վանկեր՝ շ(ը)ր•թըց•նել 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ գործ նէ ածվում միայն * շրթի տալ կապակցության մեջ ◆ Թափվել, դուրս հոսել, պատռելով դուրս հոսել։ Շրթի էրիտ դախլը (թարախը) նաշտար տալիս։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Արյունը շրթի էր տալիս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։