շրթունքե
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɾtʰuŋˈkʰɛ]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- (դիպվ․) շրթունքի ◆ Ամեն օր լուսաբացին արթնանում էր, երբ արևի բարակ շողը ծառաբնին քսվելով պատուհանից ներս էր թափանցում՝ այրելով այտն ու շրթունքե մի բեկոր։ Արամ Պաչյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։