Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շրջուել

վանկեր՝ շ(ը)րջ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. շրջել բայի կրավորականն ու չեզոքը
  2. պառկած տեղում մի կողմից մյուսի վրա շուռ գալ ◆ Հիվանդը յուր քնաշորերում անհանգիստ, անքուն, սպասում է՝ մի կողմից դեպի մյուսը շրջվելով: (Րաֆֆի)
  3. դառնալ, ուղղվել դեպի մեկի՝ մի բանի կողմը ◆ Բոլորը շրջվեցին նրա կողմը։ (Ժիրայր Ավետիսյան) ◆ Աթա ապերը շրջվեց և այդպես էլ կանգնած մնաց։ (Ակսել Բակունց)
  4. թեքվել, ծռվել, շրջադարձ կատարել ◆ Փողոցի անկյունում նա շրջվեց դեպի ձախ։
  5. շուռ գալ, գլորվել, տապալվել ◆ Սայլը շրջվեց:
  6. (փխբ․) ընթացքը շեղել, այլ ընթացք՝ զարգացմանայլ ուղղություն ստանալ ◆ Անշուշտ գործը շրջվել է հակառակ կողմը։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դառնալ, ուղղվել
  2. թեքվել, ծռվել
  3. գլորվել, շուռ գալ, (գվռ․) ժուռ գալ, պարան գալ
  4. տե՛ս պտտվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել