շփիչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃpʰit͡ʃʰ]
վանկեր՝ շ(ը)•փիչ
- Սեբաստիա՝ բրդյա լաթ, որը ավազի մեջ թաթախելով շփում մաքրում են հատակը
- հյուսնի գործիք, քերիչ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։