շփոթալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃpʰɔˈtʰɑl]
վանկեր՝ շ(ը)•փո•թալ
- Ակն, Վան՝ ոտքով սահել վայր ընկնել ◆ Ոտքը շփռթաց: Քեչյան
- Ակն՝ տեղատարափ անձրև գալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։