շփռցնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•փ(ը)ռ•ց(ը)•նել
- Պոլիս, Պարտիզակ, Խարբերդ, Բալու, Ակն՝ զարկել, ծեծել, խփել ◆ Տղային քանի մը հատ շըփըռցուց քի (մայրը), որտեղեն գալը չի գիտցանք։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Կես գիշերին դուռներնիս շըփըռցուցին: (Հ․Տեր-Հակոբյան)
- Ակն՝ իրար հետևեից ապտակ հասցնել
- Ակն՝ հորդությամբ տեղալ (անձրևի մասին)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։