Հայերեն դարձվածք

  1. ասում են մեկին տեղ գնալիս տեսնելու ժամանակ ◆ Համարձակություն չլինի, աղա, ո՞ւր բարով, հառա՞ջ բարին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Էդ ո՞ւր բարով շորոր տալով։ ֊ Դեպի գետակ, բադերի մոտ, / Որ լվանամ թաթիկ ու ոտ։ Վիկտոր Վարդանյան ◆ Հը՛, Գալ֊ափո՛ւ, քեֆդ ո՞նց ա, էս ո՞ւր բարով։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ո՞ւր ասանկ, խերով բարով, աղվես աղբար, ո՞վ կը հալածե քեզ։ Տատր

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։