ոգելույս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔɡɛˈlujs]
վանկեր՝ ո•գե•լույս
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) (բնստ․) ոգու լույս, ոգին լցնող լույս ◆ Ազգ, որ առաջինն ինքը ընդունեց Հիսուսի լույսը․․․ Ինքն էլ դարեդար խաչվեց արնաքամ Իր ոգելույսի՝ Հիսուսի նման։ Հովհաննես Շիրազ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։