Հայերեն

վանկեր՝ ո•գե•հյուս 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) ոգեղեն, ոգեշունչ, ոգուց հյուսված ◆ Ի՜նչ գրչով, ի՜նչ լուսաճաճանչ զգացումով գրել այն մասին, թե որպիսի հստակ ձայնով ու հագագով էին երգվում արցախյան ոգեհյուս բանաստեղծության մարգարտաթույր երգեր, զուգերգեր, պարերգեր։

Աղբյուրներ

խմբագրել