ոգեպաշտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔɡɛpɑʃtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ո•գե•պաշ•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ոգեպաշտ լինելը
- (փիլ․) նույնն է՝ սպիրիտուալիզմ
- բնության երևույթներին՝ բոլոր շնչավոր և անշունչ արարածներին ոգի վերագրելը
- (աշխգր․) հավատ աննյութական էակների` հոգիների (որոնք իբրև թաքնվում են առարկաների մեջ) և ոգիների (որոնք իբրև գոյություն ունեն իրարից անկախ) մասին
- (սոց․) համոզմունք, որ բույսերը և կենդանիները օժտված են հոգով կամ կյանքի ուժով
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս անիմիզմ
- տե՛ս սպիրիտուալիզմ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։