ոգեսովյալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔɡɛsɔvˈjɑl]
վանկեր՝ ո•գե•սով•յալ
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) ոգու սով ունեցող, ոգեղենի կարոտ ◆ Հուսիկ Խանդամուրը երգիծաբան էր և, իհարկե, կըմբռներ վարպետի հումորը ի տարբերություն այսօրվա ոգեսովյալների։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։