Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɔɡɛspɑrutʰˈjun]

վանկեր՝ ո•գե•սպա•ռութ•յուն 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) ոգու և ոգեղենի կորուստ՝ սպառում ◆ Որտե՞ղ և ու՞մ մոտ որոնենք այս չարիքների (ոգեսպառության) ակունքը։ Երկիր (թերթ) ◆ Չի կարելի անտեսել ոգեսպառության մյուս դրսևորումները։

Աղբյուրներ

խմբագրել