Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ոզ•նիկ 

  1. Ուրմիա, Խարբերդ, Վան՝ ոզնի ◆ Ոզնիկները մերձեցան նրա հագուստի քղանցքներին և մի առանձին մտերմությամբ սկսեցին քնծվիլ։ (Րաֆֆի)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ոզնիկ փուշ, մի տեսակ փշոտ բույս (Echinops)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։