ոլորել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔlɔˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ո•լո•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- առարկայի երկու ծայրերը բռնելով հակառակ ուղղություններով դարձնել՝ պտտել իր առանցքի շուրջը ◆ Ոստը՝ մետաղաճաղը ոլորել:
- միատեսակ բաներ (թելեր, մազեր և այլն) իրար հետ միացնելով և ոլորքներ անելով մեկ միասնական հյուսվածք դարձնել, իրար վրա փաթաթելով հյուսել ◆ Ծամը՝ կեմը ոլորել:
- մի բանի շուրջը փաթաթել, մի բանի վրա փաթաթել ◆ Պարանի մի ծայրը ոլորելով փորին՝ ոտքը դեմ արեց ծառաբնին և ահագին ծանրությունը քաշեց դեպի իրեն։
- մազերը՝ թելիկները և այլն միմյանց փաթաթելով միավորել ◆ Բեխերը ոլորել:
- ոլորքներ՝ գալարներ անել՝ սարքել ◆ Եղջյուրը տաքացնելով ու փափկացնելով ոլորեց ու գեղեցիկ օղակներ սարքեց։
- ուժգնորեն դարձնել՝ ճկել՝ ծռել ◆ (Որսկանը) բռնեց եղջերուի գլուխը, ոլորեց գեղեցիկ վիզը։ Հովհաննես Թումանյան
- դարձնել՝ թեքել՝ ծռել դեպի որևէ կողմ, ոլորագիծ ձևացնել՝ սարքել ◆ Նուրբ գծով Վ-ի պոչը ոլորեց և ստորագրության շուրջը գեղեցիկ շրջանակ գծեց։
- (փխբ․) ծոր տալով երգել՝ նվագել, զլել ◆ Դեռ ոլորում էին գութանի երգն անգին հոտաղները առանց ետ նայելու։ Համո Սահյան
- (փխբ․) գլորել, անցնելով կտրել, անցնել ◆ Կառապանը մտածում էր աշխարհի մասին, այնքան, ինչքան կարող է մտածել անիվների տակ շատ ճանապարհներ ոլորած կառապանը։ (Սուրեն Այվազյան)
- (փխբ․) գալարվելով պատել՝ ծածկել ◆ Հաջորդ գիշերը սաստիկ բուք մը ոլորել էր երկինքը։ Ռուբեն Զարդարյան
- տե՛ս ոլորակել
- (փխբ․) հյուսել, հորինել ◆ Պիտի ըսեմ ես նաև թրթռուն տրոփն իմ սրտին, որ այս գիշեր, սիրելիս, քեզմով լեցուն կբուրե, առանցքին շուրջ իր թեթև ոլորելով երազներ։ (Գ․Գալուստյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բոլորել, գալարել, ոլորակել, պտույտքել, ոլորել-բոլորել, ոլորտել, շաղապարել (հնց․), (գվռ․) օլրտել, շոլրտել, օլրել, քոլրել, ջախել, հոռ անել, հոռ-հոռ անել
- հյուսել, մանել
- փաթաթել
- ճկել, դարձնել, ծռել
- գանգրել, խոպոպել
- զլել (ժղ․)
- խառնել
- տե՛ս ոլորակել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։