ոլործունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔlɔɾt͡suŋkʰ]
վանկեր՝ ո•լոր•ծունք
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) (շին․) ոլորուն զարդաքանդակ, շինարարական դետալ ◆ Ցեմենտե սյուները փշրվեցին՝ մերկացնելով ժանգոտ կմախքը, ոլործունքները թափվեցին, սանդղամատները փուլ եկան։ «Գրական թերթ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։