ոլորք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɔˈlɔɾkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ո•լորք 

Ստուգաբանություն

ծաղկաբույլի տեսակ. cincinnus, բարդ մոնոխազիում

Գոյական

1. ոլորված բանի յուրաքանչյուր ոլորը, պատը
2. ոլորվածք, ոլորելու, ոլորվելու ձևը, եղանակը, աստիճանը, որակը
3. ոլորան
4. ճկում, ճկվածք
5. ոլորած, փաթաթված բան փաթույթ
6. ձայնի, երգի, նվագի բեկբեկում, գեղգեղանք, կլկլոց (փխբ․)
7. գործ, իրողության ընթացքը ◆ բանի ոլորքն իմանալը մեծ բան է (Ս. Զորյան) (փխբ․)
8. ոլորելը, ոլորում
9. տե՛ս գալար (կզմխս․)
10. (բսբ․) ծաղկաբույլի տեսակ, որի ավելի երիտասարդ մասը պարուրաձև ոլորված է դեռևս չբացված ծաղիկներով

Հոմանիշներ

1. գալարք, հյուսք, կուղ, ոլոր, շարամանություն (հնց․)
2. տե՛ս ոլորվածք
3. տե՛ս ճկվածք
4. տե՛ս ոլորան
5. տե՛ս փաթույթ
6. տե՛ս գեղգեղանք
7. տե՛ս գալար

Արտահայտություններ

1. ոլորքը ետ տալ - տե՛ս ձախողվել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ крутка (ru) ‎(krutka), закрутка (ru) ‎(zakrutka), виток (ru) ‎(vitok), завиток (ru) ‎(zavitok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։