Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ո•լ(ը)ր•ծուն 

  1. Կարին՝ ոլորապտույտ
  2. ոլոր-մոլոր բորձրացնող ◆ Ոլրծուն ծուխ։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. գանգուր ◆ Ողործուն մազեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
  4. Սեբաստիա՝ պիրկ ու միահավասար ոլորված

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ոլործուն պանիր, թոկի նման և ոլորած և երկար ձգած պանիր, որ կտրատում են և պահում ամանների կամ մոթալների մեջ (այլ է թել պանիրը) ◆ Մի աման ոլրծուն պանիր ունինք, երկու աման՝ գլուխ պանիր։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։