Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ո•լ(ը)ր•ծուն 

  1. Կարին՝ ոլորապտույտ
  2. ոլոր-մոլոր բորձրացնող ◆ Ոլրծուն ծուխ։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. գանգուր ◆ Ողործուն մազեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
  4. Սեբաստիա՝ պիրկ ու միահավասար ոլորված

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ոլործուն պանիր, թոկի նման և ոլորած և երկար ձգած պանիր, որ կտրատում են և պահում ամանների կամ մոթալների մեջ (այլ է թել պանիրը) ◆ Մի աման ոլրծուն պանիր ունինք, երկու աման՝ գլուխ պանիր։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։