ոլրտել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔlɾˈtɛl]
վանկեր՝ ո•լ(ը)ր•տել
- Կյուրին, Խարբերդ, Տիգրանակերտ, Երզնկա, Համշեն, Մուշ՝ ման գալ, շրջել, զբոսնել
- որոնել, փնտրել
Արտահայտություններ
խմբագրել- աչքերը ոլրտել, աչքերը բարկացած այս ու այն կողմ շրջել ◆ Ի՞նչ ես աչքերդ ոլրտում, ո՞ւմ ես վախեցնում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- փորը ոլրտել, աղիքները գալարվել, փորը սուր ցավել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։