ոհմ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔhm]
վանկեր՝ ոհմ
- (բրբ․) սարսափ, սոսկում ◆ Վախ, որ զգացվում է ամպի, անմարդաբնակ տեղերում, լեռներում և այլն։ Էս սարերից ոհմի հոտ է գալիս։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։