ողբաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔʁbɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ող•բա•ձայն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ողբի ձայն, ողբալու՝ սգալու ձայնը
Ածական
- ողբի ձայնով, ողբագին ձայնով
- ողբի ձայնի նման, ողբի տպավորություն թողնող
- ողբ արտահայտող ձայնով
- (փխբ․) վշտալի, շատ տխուր, տխրությամբ՝ վշտով համակված՝ տոգորված ◆ Չեմ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրել- ողբահունչ, ավաղաձայն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։