ողորմած հոգի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔʁɔɾmɑt͡s hɔˈɡi]
վանկեր՝ ո•ղոր•մած հո•գի
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա, Խոտուրջուր՝ մահացած մեկին հիշելիս կամ նրա մասին խոսելիս նրա համար գործածվող հարգական բառ. լուսահոգի, բարեհիմատակ, աստված ողորմի հոգուն ◆ Ողորմած հոգի պապս։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ես իմ ողորմածիկ հորիցս էս եմ տեսել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ողորմածիկ հերդ ձր պես աշխատավոր էր ա՛յ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։