Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ո•ղուն 

  1. Սեբաստիա՝ ջրաղացներում քառանկյունի ձագարաձև արկղ, որը դնում են ջրաղացաքարի վրա կանգնեցրած քառակուսի շրջանակին, մեջը լցնում են աղունը, որեղից այն հոսում է կրիճակի կամ գուշի մեջ և այնտեղից էլ թափվում ջրաղացաքարի անցքի մեջ, ամբար, տաշտ
  2. փոքրիկ աման, որի մեջ կուտ են լցնում հավերի համար, կտաման

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։