ողջունեղբայր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔʁd͡ʒunɛʁˈbɑjɾ]
վանկեր՝ ող•ջու•նեղ•բայր
- Ղարաբաղ՝ իրար հետ բարեկամության ուխտ արած և այդ ուխտը նվիրագործելու համար զատկի առավոտյան եկեղոցում սուրբ խաչը և ավերտարանը համբուրելուց հետո իրար «ողջույն տալուց» (համբուրվելու ձևով գլուխ գլխի մոտեցնելով) հարազատացած` եղբայրացած մարդիկ ◆ Մենծ սար կար էս էրկու ողջումախոպոր մեջը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ծերունի Միքայել վարդապետը հորս ողջումախպերն է եղելջահելությունից։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։