ոստին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔsˈtin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոստին
վանկեր՝ ոս•տին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *ozd- (*azd-ի կողքին)՝ *as- «վառ(վ)ել» արմատից։ Կասկածելի է դարձնում հնդեվրոպական *a-ի դիմաց *o-ի առկայությունը։
Ածական
- անջրդի, դեմի, չոռոգվող
- ցամաքային, չորային
Գոյական
- անջրդի հող
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։