Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vɔtnɑlvɑˈt͡sʰɛkʰ]

վանկեր՝ ոտ•նալ•վա•ցեք 

  1. եկեղեցական արարողություն, որ կատարվում է Ավագ հինգշաբթի երեկոյան, երբ տվյալ եկեղեցու ավագագույն հոգևորականը լվանում է իրենց կրտսեր հոգևորականների ոտները՝ ի հիշատակ Քրիստոսի՝ իր աշակերտների ոտները լվանալուն ◆ Ժամհար պապը դռնիցը ձեն տվեց թե խանբաջի տիկին, քույր), կարագ բերեք ոտնալվեքի համար։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. հարսանեկան սովորություն, ըստ որի հարսնացուն, ոսկորկոտրեքը վերջանալուց հետո լվանում է խնամախոսների ոտքերը ◆ Մնացյալ (փողերը) աղջկան վի իբրև ոտնլվայի նվեր։ (Մուրացան)
  3. Թբիլիսի՝ փոքրիկ տաշտ, որի մեջ լվանում են ոտները

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։