Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ոտ•նը•գա•լուք 

  1. մեկի տուն՝ մոտը գնալը՝ որպես այդ տան կամ անձի համար հաջողության կամ անհաջողության նախանշան

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։