Հայերեն

վանկեր՝ որ•դի•ա•կեր 

Բառակազմություն խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) մարդկանց որդիներին ուտող` սպանող ◆ Ես իմ թոռնիկի մայրն էլ կդառնամ, միայն թե վերջանա այս որդիակեր պատերազմը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ խմբագրել