որովա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔɾɔˈvɑ]
վանկեր՝ ո•րո•վա
- Խոտուրջուր՝ որևէ մեկը, որևէ մարդ, մեկը ◆ Որովա չիկար։ (Յուշամատեան Խոտորջրի)
- կինարմատ ◆ Մեր որովենին կարդունք չգիտին։ (Յուշամատեան Խոտորջրի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։