որս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔɾs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ որս
վանկեր՝ որս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pork՛os «ձկան որս» արմատից. հմմտ. հունարեն πόρκος «ուռկան» (հայ-հունական զուգաբանություն)։
Գոյական
- զենքով՝ թակարդով կենդանիներ՝ թռչուններ սպանելն ու բռնելը կամ ուռկանով՝ ցանցով՝ մաղաղով՝ կարթով և այլով ձուկ բռնելը
- այն, ինչ ձեռք Է բերվում որսորդությամբ՝ որս անելով, որսած կենդանի՝ թռչուն՝ ձուկ
- որսորդություն, որս անելը
- կենդանի՝ թռչուն՝ ձուկ, որ կարելի Է որսալ, որսալու կենդանի՝ թռչուն՝ ձուկ
- (փխբ․) հետապնդվող մարդուն բռնելը ◆ Հետո սկսվեց մարդկանց անխիղճ որսը: (Կ. Ռյուկման)
- (փխբ․) որևէ նպատակով օգտագործելու համար ձեռք գցած՝ իր կողմը գրաված՝ իրեն
ենթարկած մարդ ◆ Այս անգամ նրա որսը նախկին մի հանցագործ Էր, որ ուրախությամբ հանձն առավ այստեղ Էլ լրտեսի անարգ դերը կատարել
- (փխբ․) զոհ ◆ Որս եմ՝ բութես ձեզ արած Հովհաննես Թումանյան
- գազանի կեր դարձած կենդանի
- (բնապ․) արդյունագործական, սպորտային և սիրողական որսորդության օբյեկտ հանդիսացող վայրի թռչուններ և կենդանիներ
Հոմանիշներ խմբագրել
- երե, որսակենդանի, որսոն
- տե՛ս որսորդություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։