Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•ժա•(ը)ս•պառ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ուժը սպառված, ուժաբեկ, ուժաթափ
  2. ուժասպառություն արտահայտող
  3. թույլ, ոչ ուժգնորեն կատարված՝ արված ◆ Ուժասպառ հարված։
  4. ուժասպառող, ուժասպառ անող ◆ Երեխաները… մուրացիկ փոխհատուցմամբ ուժասպառ աշխատանք են կատարում։ (Կ. Ռյուկման)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ուժաբեկ, ուժաթափ, ուժահատ, ուժակորույս, ուժատ, ուժաքամ, ուժազուրկ, անուժ, անզոր, թույլ, տկար, անկար, անկարող, կթոտ, սմքած, ապազոր, պարտասուն, ուժահար, վաստկաբեկ, վատուժ, տզոր, աղկաղկ (հնց․)
  2. տե՛ս հոգնած

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել