ուխալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ու•խալ
- Ալաշկերտ՝ կավե կլոր փոքր աման, որի մեջ յուղ են հալում ◆ Անասուն չթողիր մեր գոմի սալին, խոլոռ կնայես մեր եղի ուխալին: Խաչիկ Դաշտենց ◆ Ուխալով սոխառած էլ դաղեց լցրեց փլավ վրա։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Պզտի ուխլիկ, Մեջն անուշիկ։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։