Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [uχtɑɡˈnɑt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ուխ•տա•գ(ը)•նաց 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ուխտի գնացող ◆ Այս հողի վրա, այս հողի համար ուխտագնաց եմ, և չեմ էլ հիշում, թե այդ որ դարից։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ուխտով, ուխտավորակն, ուխտական

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել