Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [uχtɑɡnɑt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուխտագնացութիւն

վանկեր՝ ուխ•տա•գ(ը)•նա•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ուխտի գնալը, որևէ ուխտով սրբավայր գնալը ◆ Աղջիկները և տղաները կարող են տեսնել միմյանց ուխտագնացությունների ժամանակ։ (Րաֆֆի) ◆ Ծիծեռնավանքի ուխտագնացության օրը ավազակները հարձակվել են ուխտավորների մատաղացու անասունների վրա։ (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․) որևէ սրբագործված՝ նվիրական բանի (վայր, հուշարձան, անձ և այլն) այցելելը ◆ Երբ ես գնում էի Յասնայա Պոլյանա՝ Տոլստոյի թաղմանը ներկա գտնվելու, խորապես զգում էի, որ այդ մի սրբազան պարտականություն է, և այդ ուխտագնացությունը լցնում էր իմ հոգին մի արտասովոր հուզմունքով։ (Վահան Տերյան)
  3. (փխբ․) մեծ բազմությամբ՝ շատ-շատերը որևէ տեղ՝ որևէ հետաքրքրական՝ նշանավոր տեղ դիմելը ◆ Այն ժամանակ նկաշրիչների ուխտագնացության օբյեկտն էին լեռնային արահետները հյուսիսային նահանգների ջունգլիներում։ Մ․ Վառնենսկա

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ուխտավորություն, ուխտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել