Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ուխ•տա•մաս•նիկ 

  1. ուղտատեղում կերված՝ խմված որևէ բանի այն մասը, որ բերվում ու բաժանվում են ուխտագնացությանը չմասկակղոցներին ◆ Ուխտը մեծերին, ուխտամասնիկը փոքրերին (Մլխ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։