Հայերեն

վանկեր՝ ուղ•ե•շերտ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) ուղու՝ ճանապարհի երկայնակի շերտ ◆ Վարչապետի ինքնաշարժը ճակատային գրոհի է ենթարկվել հանդիպակաց ուղեշերտ դուրս եկած մեքենայի կողմից։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
  2. (նորբ․) օդային գիծ ◆ Թռիչքավայրէջքային ուղեշերտից 62 կմ հեռավորությամբ կախվելով օդում՝ «թռչող ափսեն» թվում էր, թե հիանում է հռնդացող ՄԻԳ-երի մեկնաթռիչքներով։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ

խմբագրել