ուղղախոսական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʁːɑχɔsɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ուղ•ղա•խո•սա•կան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- ուղղախոսության հատուկ՝ վերաբերող
- ուղղախոսության ծառայող
- ուղղախոսական կանոնների կիրառման հետ կապված
- ուղղախոսություն՝ ճշմարտախոսություն պարունակող՝ հանդիսացող
Հոմանիշներ խմբագրել
- ուղղաբանական, ճշտաբանական, ճշտախոսական, ճշգրտաբանական, ճշգրտախոսական
- ճշմարտախոսական, շիտակախոսական, շիտակաբանական, ճշմարտախոսական, ճշտախոսական, արդարախոսական, արդարաբանական
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։