ուղղամտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʁːɑmtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուղղամտութիւն
վանկեր՝ ուղ•ղա•մ(ը)•տու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ուղղամիտ լինելը, ուղղամիտի հատկությունը
- ուղղամիտ արարք՝ վերաբերմունք՝ վարքագիծ
Հոմանիշներ
խմբագրել- արդարամտություն, ուղղախոհություն, արդարադատություն, ուղղադատություն, արդարասիրություն, ուղղաբարոություն, ճշմարտամտություն, շիտակամտություն, ողջամտություն, անկեղծություն, անաչառություն, անկողմնակալություն, անկողմնապահություն, անշահախնդություն, իրավախոհություն, արդարախոհություն, ճշմարտախոհություն, արդարակշռություն, ուղղակշռություն, ուղղտեսություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։