ուղփ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʁpʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուղփ
վանկեր՝ ուղփ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ թերի կրկնավոր *pol-ph-` *(s)p(h)el-n- «փայլել, շողալ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն sphalingu- «կայծ», հայերեն փայլ-ել, փաղ-փաղել, փող-փողել։
Գոյական
- (հին) (գրք․) լույս, ճաճանչ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ուղփ(ը) | ուղփեր(ը) |
| Սեռ. | ուղփի | ուղփերի |
| Տր. | ուղփի(ն) | ուղփերի(ն) |
| Հայց. | ուղփ(ը) | ուղփեր(ը) |
| Բաց. | ուղփից | ուղփերից |
| Գործ. | ուղփով | ուղփերով |
| Ներգ. | ուղփում | ուղփերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։