ուղևոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʁɛˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ու•ղե•վոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փոխադրամիջոցներով ճամփորդություն կատարող մարդ, փոխադրամիջոցով որևէ տեղ գնացող մարդ
- առհասարակ՝ ճանապարհորդ
- (միգ․) անձ, որը տեղափոխվում է որևէ փոխադրամիջոցով, սակայն անձամբ չի վարում այն
- տե՛ս նաև փոխադրողի պատասխանատվության մասին օրենսդրություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ուղեգնաց, ճանապարհագնաց, ճամփորդ, ճանապարհորդ (հնց․) ռահավոր, ռահահորդ, ուղեկան
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։