ունակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [unɑkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ու•նա•կու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- հոգեկան՝ մտավոր կարողություն, ընդունակություն, ձիրք
- վարժություն, հիմտություն
- (հզվդ․) տարողություն
- (արևմտհ․) վարժությամբ ստեղծված սովորություն, սովորույթ
- (գյուղտնտ․) (անտառ․) կարողություն
- (սոց․) եզրույթ, որը մեծ մասամբ օգտագործվում է մասնագիտական կրթության համատեսքում և ներկայացնում են իրազեկ համարվելու ունակ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ընդունակություն, ձիրք, կարողություն
- տե՛ս հմտություն
- տե՛ս տարողություն
- տե՛ս սովորույթ, սովորություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։