Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ունգ•նա•վեր 

  1. Քեսաբ՝ ունկ ունեցող, ունկանի ◆ Տեսնըմ ա... կրակն ա. յըրան էլ քառասուն ունգյնավեր մին ղազան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։