Հայերեն

վանկեր՝ ուն•կա•տա•կառ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) ունկերով՝ բռնակներով տակառ
  2. մինչև տակառի ունկերը հասցնող՝ լիքը ◆ մի կողմից փորձ է արվում ունկատակառ կեղտ լցնել նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի վրա, մյուս կողմից։ Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել