ուշունցատեղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ու•շուն•ցա•տել
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ հայհոյանք տալու տեղից՝ առրթ ◆ Առանց ուշունցատել էլ Մոսես դային ուշունցնե ա տամ։
Արտահայտություններ խմբագրել
- ուշունցատել դառնալ – լինել, հայհոյանքի առիթ տալ ◆ Թե որ Արշավիրներն էլ խելոք տղա ըլնի, մարդին ուշունցատեղ չենք դառնալ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ի՞նչ ես անում հեդ ընկած կարողությունը, որ վերջը գլխիդ կրակ, ուշունցատեղ ըլնի։ (Խաթաբալա)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։