Հայերեն դարձվածք

  1. գոռոզ տեսքով ◆ -Մեր Ալոյի տղեն էլ, որ Մարուք աղի դռանը նոքար [«ծառա»] ա, էն որը մի լավ շլապկա գլխին՝ ուռած փքված էկավ, դեսն անց կացավ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ու Կոզբադին փքված, ուռած, / -Շնորհակալ եմ, քույրե՛ր, գոռաց, / Մինչև գալըս դեռ համբերենք, / Էն ժամանակ պիտի պարեք։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Իսկ երեսունին, ա՛լ ուռած․ փքված՝ / Ինքզինք հռչակեց ալքոլի աստված։ Էդուարդ Բոյաջյան ◆ -Ինձմեն խլիլ իս, նրամեն գողացիլ իս․․․ ու էնդով դրոշկա ու կալասկա իս սարքի ու մեչն ուռած ու փքված սեյիր իս անում [«ման ես գալիս»]։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ Երմոգինե ավելի ուռած, ավելի փքացած խոստացավ թե պիտի պահանջե որ կարևոր դերն իրեն տրվի։ (Արփիար Արփիարյան) ◆ համեմատության համար՝ Վերևը, եկեղեցու տանիքի վրա, նստած էին երկու աղավնի ուռած-փքված։ Ն-Դ ◆ Փայլուն սամովարը կարծես զարդ էր և նորափեսայի նման ուռած-փքված նայում էր։ (Ակսել Բակունց)
  2. գոռոզամիտ ◆ -Նրա կշտին աղքատի տղեն էդ ուռած-փքվածներիցը հազար փառքով լավ պատիվ ունի։ (Պերճ Պռոշյան)
  3. խռոված․ նեղացած ◆ Ամենքը ժպտալով նայում էին Եվային, իսկ Եվան ոչ ոքի չէր նայում և նստած էր ուռած-փքված։ Ն-Դ ◆ -Եդո էլ ինձ վրա ուռած, փքված գրում ա թե՝ «ա՛ հեր, դու որ քո օրհնությունը ինձ չղրկեցիր․․․ էլ հորես դենը [«սրանից հետո»] ես քու որդին չեմ»։ (Մուրացան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։